Akademik Veri Yönetim Sistemi
Yüksel T. (Yürütücü), Kapıcıoğlu A.
Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje, 2019 - 2020
Bu çalışmada aktif haldeki
bir otomobil motoruna bağlı olan radyatörde, soğutucu olarak kullanılan
akışkanların ısı transfer etkileri deneysel olarak incelenmiştir. Hacimce
yaklaşık %50 - %50 su - etilen glikol (EG) sıvılarının karışımı kullanılmıştır.
Bu sıvı karışımı içerisine çeşitli oranlarda (%0.1 ve %0.2) karıştırılan süspansiyon
halinde tedarik edilen Al2O3, TiO2 ve SiO2
nanoakışkanlarının karışımları kıyaslanarak gerçekleştirilmiştir. Deneysel
olarak gerçekleştirilen çalışmalardan elde edilen bilgilerle daha etkili bir
soğutma sisteminin oluşturulması amaçlanmıştır.
Bu çalışma, ifade edilen
yenilikçi yaklaşımlar sayesinde sistemde kullanılan radyatörün ısı transferini
artırmak amacıyla nanoakışkan kullanımı ile ilgili deney sonuçlarını
içermektedir. Radyatör içerisine doldurulan geleneksel soğutucu akışkana
karıştırılan nano partiküllerle daha yüksek ısıl iletkenlik sağlanmıştır. Nanoakışkan
kullanılmış %0.1 ve %0.2 gibi farklı konsantrasyon oranlarındaki soğutucu
akışkanların performansları, 82oC ve üstü sıcaklıklarda
gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonuçları, radyatörün ısı transfer performansının
geleneksel soğutma sıvısına kıyasla nanoakışkanlar kullanılarak
arttırılıp-arttırılamayacağı deneysel olarak belirlenmiştir. Ayrıca
nanoakışkanların kıyaslandığı çalışmada hangi nanoakışkanının ısı transfer
performansı daha yüksek değere ulaştığı tespit edilmiştir. Isı transferinde
hangi yüzdelik karışım oranına sahip nanoakışkan miktarının daha yüksek ısıl
iletkenliğe sahip olduğu da tespit edilmiştir.
Deneysel sonuçlara göre en
başarılı sonuçlar %0.2 oranında TiO2 konsantrasyonda elde
edilmiştir. Aynı zamanda nanopartiküllerin çökelmeye neden olmalarından dolayı soğutma
sistemi bünyesinde bulunan radyatör ve motor içerisindeki kanallarda ve borularda
tıkanmalara sebep olabileceği öngörülmüştür. Yapılan çalışma başarıyla sonuçlandırılmıştır.