Akademik Veri Yönetim Sistemi
Journal of Cell and Molecular Biology, cilt.12, ss.39-45, 2014 (Scopus)
Populasyonların moleküler düzeyde karakterizasyonu, ırk içi ve ırklar arası genetik çeşitlilik ve uzaklıkların belirlenmesine olanak sağlamaktadır. Bu amaçla mikrosatellit DNA markörleri yaygın olarak kullanılmaktadır. DNA seviyesinde elde edilen genotipik veriler, bir populasyonu oluşturan bireylerin genetik ilişkilerinin tespitinde ve pratik olarak kimliklendirme çalışmalarında kullanılabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, mikrosatellit markörlerinin Türkiye’de bulunan bazı keçi ırklarının ebeveyn tayini çalışmalarında kullanılabilirliğinin araştırılmasıdır. Kilis, Yayladağ, Honamlı, Kıl, Ankara, Saanen, Alpin ve Malta ırkı keçilerden toplam 248 adet kan örneği toplanmıştır. Standart organik yöntem kullanılarak DNA izolasyonu yapılmıştır. Mikrosatellit lokusları Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) ve Uluslararası Hayvan Genetiği Derneği (ISAG) tarafından tavsiye edilen listeden seçilmiştir. Toplam 11 farklı lokus kullanılarak polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) ile spesifik genom bölgeleri çoğaltılmıştır. PZR ürünlerine kapiller elektroforez ile fragman analizi uygulanmıştır. İstatistiksel analizlerde allel sayısı, gözlenen heterezigotluk (Ho), beklenen heterezigotluk (He), Hardy-Weinberg Dengesine (HWE) uygunluk ve dışlama gücü (DG) parametreleri her bir lokus için hesaplanmıştır. Allel sayıları farklı lokuslar için 3 ile 25 arasında değişmektedir. Ortalama Ho değerlerinin 0.357-0.856, ortalama He değerlerinin ise 0.601-0.861 arasında değiştiği gözlenmiştir. Enformatif 11 lokusun kullanılması ile toplam DG değerinin Malta ırkında 0.998, diğer ırklarda ise 0.999 olacağı ve
dolayısıyla keçi kimliklendirme çalışmalarında başarıyla kullanılabileceği tahmin edilmektedir.