Akademik Veri Yönetim Sistemi
EKEV AKADEMİ DERGİSİ, cilt.29, sa.101, ss.273-298, 2025 (Hakemli Dergi)
Teknolojide yaşanan hızlı gelişime karşın pek çok işte insan faktörü hala önemli görülmektedir. Çalışanların iş yerinde yerine getirmesi beklenen birtakım görevleri bulunmaktadır. İş yükünün aşırı olması çalışanların strese maruz kalmasına ve işe yönelik tükenmişlik yaşamasına neden olabildiği gibi işten ayrılmaya da sebep olabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, zincir market çalışanlarının iş yükü algılarının, işten ayrılma niyetine etkisinde tükenmişliğin aracı rolünü incelemektir. Çalışmanın, iş yüküyle ilgili yaşanan sorunları çözmeye, işteki tükenmişliği önlemeye ve market çalışanlarının işten ayrılma niyetlerini azaltmaya yönelik daha duyarlı olunmasında farkındalık oluşturulabilmesi bakımından literatüre önemli katkılar sağlayacağı düşünülmektedir. Çalışma Sivas ilindeki zincir market çalışanlarına yönelik yapılmıştır. Araştırmada, ilişkisel tarama deseninden faydalanılmıştır. Kolayda örnekleme yöntemi ile 380 kişiye ulaşılarak anketler uygulanmıştır. Ankette, İş Yükü Algısı Ölçeği, Maslach Tükenmişlik Ölçeği, İşten Ayrılma Niyeti Ölçeği ve demografik özellikleri yansıtan sorulara yer verilmiştir. Faktör analizi aşamasında AFA ve DFA, hipotezler test edilirken yapısal eşitlik modeli kullanılmıştır. İş yükü algısının işi bırakmaya etkisinde tükenmişliğin aracı rolü incelenirken Baron ve Kenny’in (1986) tasarladığı 4 adımlı yöntem tercih edilmiştir. Çalışmada iş yükü algısının, tükenmişliği ve işten ayrılma düşüncesini pozitif yönde etkilediği ve çalışanların iş yükü algısı arttıkça tükenmişliklerinde ve iş bırakma düşüncelerinde artış olduğu belirlenmiştir. Tükenmişliğin işi bırakmayı pozitif yönde etkilediği yani çalışanların tükenmişlikleri arttıkça işi bırakma düşüncelerinde de artış yaşandığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca iş yükü algısı ile iş bırakma düşüncesi arasındaki ilişkinin tükenmişlik tarafından düzenlendiği tespit edilmiştir. Yani iş yükü algısı arttıkça tükenmişlik ve iş bırakma düşüncesinin de artma eğiliminde olduğu sonucuna ulaşılmıştır.