Hattat Mehmet Vasfî Efendi’nin “Ḥüsn-ü Hat” Risâlesi ve Dil İncelemesi


Creative Commons License

Alper M.

JOURNAL OF WORLD OF TURKS, cilt.4, sa.3, ss.329-341, 2012 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 4 Sayı: 3
  • Basım Tarihi: 2012
  • Dergi Adı: JOURNAL OF WORLD OF TURKS
  • Derginin Tarandığı İndeksler: Academic Search Premier, IBZ Online, Index Islamicus, MLA - Modern Language Association Database, Directory of Open Access Journals
  • Sayfa Sayıları: ss.329-341
  • Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

Bu makalede, Mehmed Vasfî Efendi’nin Michigan Üniversitesi, (Islamic manuscripts) 401 numarada kayıtlı Ĥüsn-ü Hat Risâlesi adlı nüshasının tanıtılması ve dil özelliklerinin verilmesi amaçlanmıştır. Nefis bir hatla istinsah edilen eserin kâğıt özelliklerinden 1772’de yazıldığı tahmin edilmektedir.
Osmanlı İmparatorluğu’nda Türk hattatları sayesinde dünyanın en güzel yazısı haline getirilen İslâm yazısının güzel örneklerinden biri olan eser, hem hat sanatı hem de 18.yüzyılda Türk kültür dilinin özelliklerini vermesi açısından önem taşımaktadır. Muhteşem bir hatla yazılmış olması, eserin yazım ve dil özelliklerini daha iyi görmemizde kolaylık sağlamaktadır. Başka bir deyişle özellikle Eski Türkiye Türkçesi metinlerinde gördüğümüz yazım yanlışlarından uzak olması metni dil incelemeleri açısından değerli kılmaktadır.

In this article, it has been aimed to describe and giving the language properties of Hüsn-ü Hat Risalesi by Mehmet Vasfi Efendi, which is registered in number 401 in Michigan University (Islamic manuscripts at Michigan). From the paper features of the work of art written an exquisite line, it is estimated to be written in 1772.
The work of art is one of the exquisite example of Islamic text brought into the most beautiful writing of the world by Turkish calligraphers in Ottoman Empire, carries weight with both the art of calligraphy and the features of the Turkish cultural language in 18th century. To be written in a magnificent line, makes it easy for us to see better. In other words, far from spelling mistakes to be seen especially in the texts of the Old Turkish language text makes it important in terms of language investigations.