Akademik Veri Yönetim Sistemi
JOURNAL OF TURKISH STUDIES, cilt.9, sa.8, ss.435-444, 2014 (Hakemli Dergi)
Çağdaş eğitim, öğretmenin sevgi duygusuna ve bilgisine sahip
olmasını, bunu etkili biçimde kullanmasını temel alır. Çocuk sevgisi,
çocuğun gelişimine koşulsuz destek sunmayı, korumayı, ilgi göstermeyi,
empati ve iletişim kurmayı gerektirir. Öğretmende çocuk sevgisi, doğal /
güdüsel bir duygu olmakla birlikte öğrenilmesi ve geliştirilmesi gereken
bir duygudur. Günümüzde öğretmen yetiştiren kurumların çocuk
sevgisini/duygusunu ne kadar kazandırdığı merak konusudur. Türk
eğitim sistemi, akademik ve teknik bilgi ile donanmış sınıf geçmeyi okul
başarısı için yeterli kabul etmiştir. Halbuki öğretmenliğin en önemli
özelliklerinden biri “çocuk sevgisidir”. Çocuğu sevmeyen, çocuklarla
vakit geçirmekten hoşlanmayan birinin öğretmen yeterliliklerine sahip
olduğu düşünülemez. Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin çocuk
sevgisini betimlemek, çocuk sevgisi ile demografik değişkenler arasında
anlamlı bir ilişkinin olup olmadığını saptamaktır. Çalışmada ilişkisel
tarama modeli kullanılmıştır. Tarama deseni; bir evren içinde seçilen bir
örneklem üzerinde yapılan çalışmalar yoluyla evren genelindeki eğilim,
tutum veya görüşlerin nicel veya nümerik olarak betimlenmesini sağlar
(Creswell, 2013:155). Araştırmanın veri kaynağını 2012-2013 öğretim
yılında, Sivas merkez ilçede görev yapan farklı branşlardan 564
öğretmen oluşturmaktadır. Veriler “Barnett-Çocuk Sevme Ölçeği” ve
“Kişisel Bilgi Formu” kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde
SPSS 17.00 paket programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda
öğretmenlerin cinsiyeti ve branşı ile çocuk sevgisi arasında anlamlı bir
ilişkinin olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin yaşı, medeni durumu,
çocuk sayısı ve mesleki deneyimi ile çocuk sevgisi puanları arasında ise
anlamlı bir ilişki bulunamamıştır.
Anahtar Kelimeler: Çocuk sevgisi, Öğretmen, Çocuk Sosyolojisi