Atıf İçin Kopyala
Asiltürk M. T.
5th International Congress on Political, Economic and Social Studies (ICPESS), Niğde, Türkiye, 26 - 29 Ocak 2018, cilt.3, sa.4728574, ss.475-512
-
Yayın Türü:
Bildiri / Tam Metin Bildiri
-
Cilt numarası:
3
-
Basıldığı Şehir:
Niğde
-
Basıldığı Ülke:
Türkiye
-
Sayfa Sayıları:
ss.475-512
-
Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Adresli:
Evet
Özet
Son çeyrek yüzyıldır birçok gelişmiş ve gelişmekte olan ülke kamunun sağladığı mevcut emeklilik sistemine
(PAYGO: pay as you go) ek olarak, özel bireysel emeklilik sistemlerine geçiş yapmışlardır. Bu gelişmede bir
yandan özellikle gelişmiş ülkelerde yaşlı nüfusun giderek artması sonucu emeklilik sürelerinin uzaması, diğer
taraftan kamu emeklilik sistemlerinin iyi yönetilememesi sosyal güvenlik sistemi açıklarını artırarak kamu
kesimi üzerindeki yükün artması etkili olmuştur. Özel bireysel emeklilik sistemi, bu gibi sorunların giderilmesi
amacıyla doğmuş olsa da uygulamada ülke ekonomilerinin makro ve mikro düzeyde diğer değişkenlerini
etkilediği tespit edilmiştir. Böylece birçok ülke gönüllü ve/veya zorunlu bireysel emeklilik sistemini bireylerin
refah artışının sağlanması, kamu kesimi üzerindeki yükün azaltılması ve tasarruf yetersizliğini/açığını gidermek
için etkili bir araç olarak görmüşlerdir. Bu çalışmada ise bireysel emeklilik sistemi ve yurtiçi tasarruf ilişkisine
odaklanılmıştır. Bireysel emeklilik ve yurtiçi tasarruf oranları arasındaki ilişki teorik olarak incelenerek, sistemi
uygulayan yedi adet gelişmiş ve yedi adet gelişmekte olan ülkeye ait yurtiçi tasarruf verileri söz konusu ülkelerin
özel emeklilik sistemlerini uygulamaya başladıkları tarihten öncesi ve sonrası olarak karşılaştırılmıştır.