IV. INTERNATIONAL OTTOMAN-TURKS STUDIES CONFERENCE, Giresun, Türkiye, 26 Nisan 2024, cilt.1, ss.134-141
İnsanlık tarihinin başlangıcından bu yana var olan bir kavram olan göç, çok farklı sebeplerden
hareketle gerçekleşebilse de temelde insanoğlunun daha iyi koşullarda yaşamak için
gerçekleştirdiği bir yer değişikliğidir. İş bulmak, daha yüksek maddi imkânlar elde edebilmek,
daha iyi bir eğitim alabilmek, daha güvenli bir ortamda yaşayabilmek modern dünyanın göç
nedenleri arasında sıralanabilir. Bütün bu nedenler tek bir duyguya bağlanır: Umut.
19. yüzyılın ilk yarısından itibaren Osmanlı topraklarına gelen Amerikalı misyonerler,
muhatabı oldukları grupların başında gelen Ermenileri pek çok yeni fikirle ve işte bu “umut”la
beslemişlerdi. Amerikalı misyonerlerin gelişinden bir süre sonra Ermeniler arasında
Amerika’ya karşı bir merak ve ilgi uyanmaya başladı. Böylece asra yakın bir süreçte
Anadolu’dan Amerika’ya doğru yoğun bir Ermeni göçü yaşandı. Hatta zamanla Müslümanları
da içine aldı. Göçmenlerin Osmanlı topraklarından Amerika’ya uzanan göç yolculuğunda
“nedenleri”, “izledikleri yollar” ve gerek yolda gerekse vardıkları yerde “yaşadıkları
talihsizlikler” kayda değerdir. Bu çalışma bu noktalar üzerinden ilgili döneme ait arşiv
vesikaları kullanılarak göçmenlerin durumlarına ışık tutmayı hedeflemektedir. Anadolu’dan
Amerika’ya yapılan göçlere farklı bir pencere aralayacağı umulmaktadır.