İDEOLOJİK HEGEMONYADAN MEDENİYETLER ÇATIŞMASINA: İSLAM DÜŞMANLIĞI


Creative Commons License

Mazlum A.

1. INTERNATIONAL MTSKHETA SCIENTIFIC RESEARCH AND INNOVATION CONGRESS GEORGIA, Mcheta, Gürcistan, 25 - 26 Ocak 2025, ss.20, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Mcheta
  • Basıldığı Ülke: Gürcistan
  • Sayfa Sayıları: ss.20
  • Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Coğrafi olarak Batı, genellikle Avrupa kıtasını ifade ederken, sosyolojik bakış açısıyla Amerika Birleşik

Devletleri de bu kavramın kültürel ve siyasi anlamda bu yapının içinde kabul edilir. Coğrafi keşiflerle başlayan

süreçte Avrupa devletleri, özellikle Güney Amerika’yı hedef alarak geniş çaplı sömürgecilik faaliyetlerinde

bulunmuş ve kıtanın doğal zenginliklerini kendi çıkarları doğrultusunda kullanmıştır. Yaklaşık 250 yıllık tarihi

olan ABD, bu konuda deyim yerindeyse rakipsiz konumdadır. I. ve II. Dünya Savaşlarının temelinde de Batı

dünyasının sömürgeciliği ve zorbalığı yatmaktadır. Hatta bu süreç çok daha eskilere dayanmakta ve Haçlı

Seferleri ile başlamaktadır. İkinci dünya Savaşı’ndan sonra dünyanın iki kutuplu hale gelmesi; bir yanda

kapitalizmin mabedi ABD, diğer yanda sosyalizmin mabedi dönemin SSCB’si arasında ideolojiye dayalı

hegemonik mücadeleyi de beraberinde getirmiştir. Uzun yıllar Soğuk Savaş adı verilen ideolojik üstünlük

kurma mücadelesinden SSCB’nin 1991 yılında dağılmasıyla ABD galip ayrıldı. Soğuk Savaş olarak bilinen ve

uzun yıllar süren ideolojik ve jeopolitik rekabetin ardından 1991’de SSCB’nin çöküşüyle ABD, tek süper güç

olarak dünya sahnesinde belirgin bir üstünlük elde etmiştir. Ve sürecin sonunda kazanan kapitalizm olmuştur.

Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle ortaya çıkan tek kutuplu dünya düzeninde, ABD’nin mutlak üstünlüğü,

beklenildiği gibi istikrarlı bir güvenlik ortamı yaratmamış, aksine yeni güç merkezlerinin yükselişi ve terör gibi

küresel tehditlerin ortaya çıkmasıyla birlikte yeni güvenlik zorlukları doğurmuştur. Çünkü ABD’nin, düşmansız

bir dünyada ontolojik varlığını sürdürebilmesi ve hedeflerine ulaşabilmesi zordu. Güçlü bir düşmanın varlığı,

her zaman dünyayı ve iç kamuoyunu şekillendirmek açısından büyük bir tehdit unsuru olarak kullanılmaktaydı.

O halde ABD’ye yeni bir düşman/öcü gerekliydi. Ne tarihsel rastlantıdır ki (!) SSCB’nin dağılmasından sadece

iki yıl sonra Samuel Huntington tarafından “Medeniyetler Çatışması” tezi dolaşıma sokuldu. Kendince yaptığı 8

medeniyet kategorisinden biri İslam Medeniyeti idi. 11 Eylül 2001 İkiz Kuleler saldırısının El Kaide’ye ihale

edilmesi aranan düşmanı ortaya çıkarmıştı. Yeni düşmanın adı İslam coğrafyası ve Müslümanlardı. İdeolojik

mücadele 1000 yıllık geçmişe sahip dinler arası mücadeleye dönüştürüldü. Bugün Ortadoğu başta olmak üzere

yaşanan savaşların, istikrarsızlığın, kan ve göz yaşının özeti budur.

   Abstract

Although the geographic connotation of the West is predominantly linked to the European continent, a sociological lens reveals the United States as a significant cultural and political embodiment of this concept. The Age of Exploration marked the onset of widespread European colonialism, with South America as a primary target. These colonial powers exploited the continent’s rich natural resources to further their own economic and political interests. With approximately 250 years of history, the United States holds an unparalleled position in this regard. The First and Second World Wars were, in part, fuelled by the Western world’s colonial endeavours and power dynamics. Indeed, these roots can be traced back even further to the Crusades. The post-World War II era witnessed the emergence of a bipolar world, characterized by a Cold War between the United States, often seen as the bastion of capitalism, and the Soviet Union, representing the socialist bloc. Following decades of ideological rivalry, known as the Cold War, the dissolution of the Soviet Union in 1991 marked a decisive victory for the United States. The protracted ideological and geopolitical competition that characterized the Cold War culminated in the collapse of the USSR, leaving the United States as the sole superpower on the global stage. Ultimately, capitalism emerged as the victor of this ideological struggle.

The unipolar world order that emerged following the end of the Cold War, characterized by the United States’ absolute dominance, failed to produce the anticipated stable security environment. Instead, the rise of new power centres and the emergence of global threats such as terrorism have created novel security challenges. The ontological security of the United States has often been contingent upon the existence of an adversary. A formidable enemy has traditionally been instrumental in shaping both domestic and foreign policy, providing a rationale for various actions. Consequently, a new adversary was required for the United States. As if by historical coincidence, just two years after the dissolution of the Soviet Union, Samuel Huntington introduced the thesis of the ‘Clash of Civilizations’. Among his eight categories of civilizations, Huntington included Islamic Civilization. The 9/11 attacks, blamed on Al-Qaeda, provided a tangible embodiment of the desired enemy. The new adversary was defined as the Islamic world and its adherents. The ideological conflict was recast as a millennia-old religious struggle. The wars, instability, and human suffering plaguing the Middle East today are a direct consequence of these deve  Key Words: Ideological hegemony, clash of civilizations, Islamophobia