SOCIAL RESEARCHES BOOK-5, ÖZDEN AYDIN,İPEK ŞENEL ÖZAYTEN,SEVDA İNAN, Editör, Paradigm Press Ltd., İstanbul, ss.185-201, 2025
Osmanlı arşiv belgeleri arasında
yer alan tavsiyenameler, bireylerin meslekî, ahlaki ve sosyal yeterliliklerini
belgeleyen, onları devlet veya eğitim kurumları nezdinde temsile yarayan yazılı
metinlerdir. Genellikle bir kişinin bir göreve atanması, bir okula kabul
edilmesi veya yurt dışına tahsil amacıyla gönderilmesi gibi durumlarda kaleme
alınan bu belgeler, Osmanlı’da güven ilişkilerine dayalı referans sisteminin
somut bir tezahürüdür. Tavsiyenameler; bireylerin sosyal çevresinden gelen
desteklerle nasıl bir ilerleme kaydettiklerini ve toplumsal konumlarını nasıl
inşa ettiklerini göstermesi bakımından önem taşır.
Bu çalışmada tavsiyenameler, hem
bir arşiv vesikası türü olarak biçimsel ve dilsel özellikleriyle ele alınmakta,
hem de toplumsal işlevleri bağlamında değerlendirilmektedir. Belgelerde sıkça
rastlanan kalıplar, hitap biçimleri, tavsiye eden ve edilen kişiler arasındaki
ilişki biçimleri üzerinden Osmanlı toplumunda işleyen hamilik, himaye ve
iltimas ağları çözümlenmektedir. Özellikle Maarif Nezareti arşivlerinde yurt
dışına gönderilen öğrencilerle ilgili belgelerde yoğun olarak karşımıza çıkan
tavsiyenameler, Osmanlı modernleşme sürecinde bireyin bürokratik sistemle olan
ilişkisini göstermesi bakımından da dikkate değerdir. Tavsiyenameler, yalnızca
bireylerin kariyer geçmişine dair bilgiler sunmakla kalmaz; aynı zamanda
Osmanlı toplumsal yapısının işleyişine, değer sistemine ve yazılı kültürüne
dair çok yönlü veriler içeren önemli arşiv kaynaklarıdır.