ÇALIŞANLARIN ÖZ YETERLİLİK ALGILARININ DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİAÇISINDAN İNCELENMESİ: ADANA’DAKİ ZÜCCACİYE İŞLETMELERİ ÜZERİNEBİR ARAŞTIRMA


Creative Commons License

Günel Y.

INTERNATIONAL BLACK SEA MODERN SCIENTIFIC RESEARCH CONGRESS, Rize, Türkiye, 29 Eylül - 02 Ekim 2022, ss.654-666

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Rize
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.654-666
  • Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bir hedefe ulaşmada veya verilen işi yapmada, kişilerin yeteneklerini kullanabilmesine olan inancı

veya takım arkadaşlarının kişisel yeteneklerine duyduğu güven yeterlilik olarak adlandırılmaktadır.

Arzu edilen hedeflere ulaşabilmek adına eylem planları yapılması ve bu uğurda sergilenen çaba

bireylerin öz yeterlilik algısını ortaya koymaktadır. Öz yeterlilik algısı, kişilerin iş yerinde örgütsel

boyutta risk almasına ve yenilikçi davranışlarda bulunmasına katkı sağlamaktadır. Çalışan

bireylerin öz yeterlilik algısının yüksek olmasının, iş yerinde olaylara daha rahat bakmasına ve

sorunların çözümüne katkı sağlaması açısından önemli görülmektedir. Bu araştırma ile çalışanların

demografik özelliklerinin (cinsiyet, eğitim durumu, medeni durum, yaş vb.) kişilerin öz

yeterliliklerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın veri toplama aşamasında, kişisel

bilgi formu ile birlikte Sherer vd. (1982) tarafından geliştirilen “Genel Öz Yeterlilik Ölçeğinin”,

Yıldırım ve İlhan (2010) tarafından Türkçeye uyarlanması sonucu elde edilen “Öz Yeterlilik

Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışmada bir konu ile ilgili herhangi bir durumu belirlemek için

yararlanılan “Betimsel Araştırma Modeli” tercih edilmiştir. Araştırmanın evrenini Adana ilinde

züccaciye sektöründe çalışan kişiler oluşturmakta olup, örneklemini ise bu evren içinde yer alan 226

kişi oluşturmaktadır. Çalışma grubuna kolayda örnekleme yöntemi ile yüz yüze ulaşılarak veriler

toplanmış ve verilerin analizinde SPSS 25.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Verilerin

Kolmogorov-Smirnov Normallik Testi ile normal dağılmadığı belirlenmiş ve nonparametrik

istatistiksel yöntemlerden (Kruskal Wallis H Testi, Mann Whitney U Testi) yararlanılmıştır.

Çalışma sonucunda iş görenlerin öz yeterlilik algılarında eğitim durumu ve çalışılan departman

değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar olmadığı; cinsiyet, medeni durum, yaş, iş yerindeki

pozisyon, çalışma süresi ve aylık gelir değişkenlerine göre ise anlamlı farklılıklar olduğu sonucuna

ulaşılmıştır.