Türklerin Orta Asya’dan itibaren takip ettiğimiz süsleme meraklarını Anadolu topraklarında da arttırarak sürdürdüklerini görmekteyiz. Bu çalışmamamızda geleneksel el sanatları içinde zengin çeşitlemelerinden olan işleme örneklerinin yer aldığı peşkirler incelenmiştir. Önceleri ihtiyaçtan doğan fakat zamanla farklı anlamlar yüklenen çok değerli işleme örnekleri mevcuttur. Peşkir, günümüz peçetesinin geçmişteki görkemli temsilcisidir. Öyle ki sofraya oturanlarda hayranlık oluşturan ve ağzı silmekte tereddüt edilen işlemeli kumaşlardır. Bir kumaş üzerine birkaç renkli iplikle oluşturulan zarif bezlerdir. Sivas sahip olduğu köklü kültürel geçmişin izlerini halen taşımaya devam etmektedir. El sanatları varlığıyla onlarca müze oluşturabilecek eser kapasitesi bulunmaktadır. Buradaki peşkirlerde şu anda Sivas Arkeoloji müzesi depolarında sergilenecekleri günü beklemektedirler. Eskiden sergilenirken günümüzde henüz bir etnografya müzesi yapılmadığı için depolarda bekleyen peşkirleri günümüz insanlarına göstermek ve tanıtmak amaçlanmıştır. Bu nedenle peşkirler incelenmiş ve kumaş türleri, ebatları, işleme teknikleri, renk, motif ve desen kompozisyonları tespit edilmiştir. Motiflerin çizimleri yapılarak daha sonraki kullanımlar için hazır hale getirilmişlerdir.
We see that the Turks have continued their adornment curiosity, which we have followed since Central Asia, by increasing it in the Anatolian lands. In this study, the peshkirs, which include embroidery samples, which are among the rich varieties of traditional handicrafts, were examined. There are very valuable examples of processing, which were born out of necessity but have been given different meanings over time. Peshkir is the glorious representative of today's napkin in the past. So much so that they are embroidered fabrics that create admiration for those sitting at the table and are hesitant to wipe their mouths. They are elegant cloths created with several colored threads on a fabric. Sivas continues to carry the traces of its deep-rooted cultural past. It has the capacity to create dozens of museums with the presence of handicrafts. The peshkirs here are currently waiting for the day they will be exhibited in the warehouses of the Sivas Archeology Museum. It is aimed to show and introduce the peshkirs waiting in the warehouses to today's people, as an ethnography museum has not yet been built while it was exhibited in the past. For this reason, peshkirs were examined and fabric types, sizes, embroidery techniques, color, motif and pattern compositions were determined. Motifs were drawn and made ready for later use.
