Amaç: Bu araştırma, Yüksek Gerçeklikli Simülasyon yönteminin hemşirelik öğrencilerinin bilgi ve klinik karar verme düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın örneklemini İç Hastalıkları Hemşireliği dersi alan 60 hemşirelik öğrencisi (simülasyon=30, kontrol=30) oluşturmuştur. Simülasyon grubuna senaryo temelli HFS yöntemi ile anjina yaklaşımı öğretilirken, kontrol grubuna klasik eğitim yöntemi ile hemşirelik yaklaşımı öğretildi. Veri toplama formu olarak Bilgi Ön Testi, Bilgi Sonu Testi ve Hemşirelikte Klinik Karar Verme Ölçeği, Simülasyon grubuna ise Simülasyon Tasarım Ölçeği uygulanmıştır. Bulgular: Yüksek Gerçeklikli Simülasyon yöntemi uygulaması sonrasında simülasyon grubunun bilgi ortalama puanlarının istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu bulunmuştur (p=0.013). Klinik uygulama sonrası Hemşirelik Klinik Karar Verme Ölçeği puan ortalamaları arasında her iki grupta istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). Sonuç: Bu çalışmada anjinası olan hastada hemşirelik bakımı öğretiminde Yüksek Gerçeklikli Simülasyon yönteminin uygulama grubunun teorik bilgi düzeyini artırdığı ve öğrencilerin bu yöntem hakkında olumlu düşüncelere sahip oldukları ancak her iki grupta da klinik karar verme düzeylerinin birbirine yakın olduğu ortaya konmuştur.
Aim: This study was carried out to determine the effect of high-fidelity simulation on nursing students’ knowledge and clinical decision-making levels. Material and Methods: The sample of this study consisted of 60 nursing students (simulation=30, control=30) who took the Internal Diseases Nursing course. While the simulation group was taught the angina approach with the scenario-based high-fidelity simulation method, the control group was taught the nursing approach with the classical education method. Data were collected using a pre-and post-knowledge test, Clinical Decision-Making Scale in Nursing, and Simulation Design Scale. Results: It was found that the mean knowledge scores of the simulation group were statistically significantly higher after the application of the high-fidelity simulation method (p=0.013). There was no statistically significant difference between the mean Nursing Clinical Decision-Making Scale scores after clinical practice in both groups (p>0.05). Conclusion: In this study, it was determined that the high-fidelity simulation method in nursing care teaching in patients with angina increased the theoretical knowledge level of the experimental group, and the students had positive thoughts about this method, but the clinical decision-making levels were close to each other in both groups.
