Bu çalışmanın amacı, sınıf öğretmenlerin drama kavramına, dramanın amacına, bir yöntem olarak dramanın öğrenme-öğretme sürecinde kullanımına ve drama uygulamaları yoluyla öğrencilerde geliştirilebilecek becerilere ilişkin görüşlerinin ortaya konmasıdır. Temel yorumlayıcı nitel araştırma olarak tasarlanan araştırmada görüşme tekniğinden yararlanılmıştır. Olasılığa dayalı olmayan örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesi ile gönüllülük esasına göre belirlenen 16 öğretmen ile araştırma yürütülmüştür. Görüşmelerde çalışmaya katılan öğretmenlerin cinsiyet, mesleki kıdem, mezun olunan fakülte ve lisans eğitimi sırasında drama dersi alma durumuna ilişkin kişisel bilgilerini belirlemeye yönelik sorulara ve öğretmenlerin drama kavramına ve amacına, öğrenme-öğretme sürecinde drama yöntemini kullanma durumuna ve dramanın öğrencilere kazandırdığı becerilere ilişkin görüşlerini belirlemeyi amaçlayan dört açık uçlu soruya yer verilmiştir. Araştırmanın verileri betimsel analiz tekniği kullanılarak çözümlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre; sınıf öğretmenleri dramayı “canlandırma, oyunlaştırma, tiyatro, kendini ifade etme şekli, yaşayarak öğrenme ve öyküleştirme” olarak tanımlamıştır. Öğretmenler dramanın amacını “öğrenmeyi kolaylaştırmak, eğitimi eğlenceli hale getirmek, öğrenilenlerin kalıcılığını artırmak, öğrenilenleri pekiştirmek, olayları somutlaştırmak, gerçek hayat ile bağlantı kurdurmak” şeklinde açıklamıştır. Öğretmenler dramayı kullandıkları durumları “öğrenilenlerin kalıcılığını artırmak, bir durumu canlandırmak, çocukların ilgisini çekmek, yaşama yakınlık katmak” olarak ifade ederken, kullanmadıkları durumları ve gerekçelerini “drama için uygun mekân ve araç-gereç olmadığı için, müfredat yetişmediği için, drama konusunda yetersiz hissettiği için, müfredat uygun olmadığı için” olarak ifade etmişlerdir. Öğretmenler, drama yönteminin öğrencilere “empati becerisi, sosyal beceriler, iletişim becerisi, sorumluluk bilinci” gibi duyuşsal; “yaratıcılık, olayları değerlendirme, olayları kavrama, farklı bakış acıları edinme, eleştirel düşünme, problem çözme” gibi bilişsel ve “koordinasyon, tüm bedenini etkin kullanma ve vücut diliyle kendini ifade etme” gibi psikomotor beceriler kazandırdığını ifade etmişlerdir.
The purpose of this research is to uncover primary teachers’ perspectives on the phenomenon of drama, its purpose, its use as a method in the learning-teaching process, and the skills that can be developed in students through drama practices. In the study, which was designed as a basic interpretive qualitative research, the interview technique was used. The study included 16 teachers who were chosen at random using easily accessible situation sampling, one of the non-probability sampling methods. Four open-ended questions were asked during the interviews and data were analyzed using the descriptive analysis technique. Primary teachers defined drama as animation, play, gamification, theater, way of self-expression and defined the purpose of drama as making learning easier, making education fun, increasing the permanence of what has been learned, and reinforcing what has been learned. The teachers described the situations in which they used drama as increasing the permanence of what has been learned, portraying a situation, attracting children’s attention, and adding intimacy to life, they described the situations in which they did not use drama as Because there is no suitable place and equipment for drama, the curriculum is intensive, because they feel inadequate about drama, the curriculum is not suitable. Teachers believe that the drama method provides students with emotional skills such as empathy skills, social skills and communication skills and cognitive skills such as creativity, evaluation, comprehension, acquiring multiple viewpoints, critical thinking and psychomotor skills such as coordination, making effective use of entire body, and using body language to communicate
