Akademik Veri Yönetim Sistemi
4. ULUSLARARASI DENTAL ORAL ENFEKSİYONLAR VE 3. AĞIZ MİKROBİYOTASI KONGRESİ 21 - 23 ŞUBAT 2025, Sakarya, Türkiye, 21 - 23 Şubat 2025, ss.122-123, (Özet Bildiri)
Amaç: Peri-implant hastalıklar, dental implantlarda primer etiyolojik faktör olan bakteriyel biyofilme karşı duyarlı bir konak cevabı ile meydana gelen enflamatuvar hastalıklardır. Biyofilmler ağız içerisindeki mikroorganizmaların yüzeylere tutunarak oluşturdukları ekzopolisakkarit matriks yapılarıdır. Streptococcus mutans (S. mutans) oral florada biyofilm oluşturan temel ağız içi patojenlerin başında yer almaktadır. Dental implantların yüzey özellikleri bakterilerin biyofilm davranışında kritik bir role sahiptir. Bu nedenle bu çalışmada Grade-IV titanyum (Ti) disklerde S. mutans biyofilminin tutunma kapasitesi in-vitro olarak değerlendirilmiştir.
Gereç ve Yöntem: Biyofilm oluşumu kristal viyole-mikrotitre plak yöntemi ile değerlendirilmiştir. Çapı 2 mm, kalınlığı 1 mm olan Grade-IV saf Ti pürüzlü yüzey diskler kullanılmıştır. Pozitif kontrol amacıyla %2-sükrozlu BHI broth besiyerinde üremiş S. mutans ATCC 25175 inokulumu (PK-1) ve biyofilm oluşumunu destekleyen cam yüzey materyalleri (PK-2) kullanılmıştır. Negatif kontrol amacıyla ise bakteri içermeyen %2-sükrozlu BHI broth besiyeri kullanılmıştır. Her bir disk kuyucuğu ve kontrol kuyucukları üçer tekrarlı olarak çalışılmıştır. Biyofilm tutunma kapasiteleri her üç kuyucuğun 570nm sahip oldukları OD değerlerinin ortalamaları belirlenerek, kontrol kuyucukları ile yapılan analizler sonucu belirlenmiştir.
Bulgular: Ti-disklerin biyofilm tutma kapasitesi S. mutans’ ın kuyucuk cidarında oluşturduğu biyofilm tabakası olan PK-1’e göre kıyaslandığında, disklerdeki biyofilm tutunma kapasitesinin anlamlı olarak fazla olduğu belirlenmiştir. Biyofilm tutma kapasitesi kesin olan cam yüzeylerde tutunan biyofilm kapasitenin (PK-2) de yüksek olduğu ve Ti-disklerle cam yüzeyler arasında biyofilm tutma kapasitesi açısından anlamlı farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Ti-disklerin yüzey özelliklerinin, pratik uygulamada osseointegrasyonu desteklemek için tercih edilen pürüzlü yüzey özelliklerine benzer şekilde tercih edilmesine bağlı olarak S. mutans biyofilminin tutunma kapasitesinin yüksek olarak belirlenmiştir.
Sonuç: Dental implant materyallerinin osseointegrasyona zarar vermeden, biyofilm tutma kapasitesinin az olması dental implantların sağlığının korunması açısından oldukça önemlidir. Grade-IV pürüzlü yüzey özelliklerine sahip Ti-disklerin S. mutans biyofilm tutma kapasitesinin yüksek olmasının; bu konuda, farklı yüzey özelliklerine sahip Ti-materyaller ile yapılacak ileriki araştırmaların bulguları ile karşılaştırılması, yüzey özelliklerinin biyofilm tutma kapasitesine etkisinin değerlendirilmesi açısından gereklidir.
Peri-implant diseases are inflammatory diseases caused by a susceptible host response to bacterial biofilm, which is the primary etiological factor in dental implants. Biofilms are exopolysaccharide matrix structures formed by microorganisms in the mouth by adhering to the surfaces. Streptococcus mutans (S. mutans) is one of the main oral pathogens that form biofilms in the oral flora. The surface properties of dental implants play a critical role in the biofilm behaviour of bacteria. Therefore, in this study, the adhesion capacity of S. mutans biofilm on Grade-IV titanium (Ti) discs was evaluated in vitro.
Materials and Methods: Biofilm formation was evaluated by crystal violet-microtiter plate method. Grade-IV pure Ti rough surface discs with a diameter of 2 mm and a thickness of 1 mm were used. S. mutans ATCC 25175 inoculum grown in 2% sucrose BHI broth medium (PK-1) and glass surface materials (PK-2) supporting biofilm formation were used as positive controls. For negative control, 2% sucrose BHI broth medium without bacteria was used. Each disc well and control wells were run in triplicate. Biofilm adhesion capacities were determined by averaging the OD values at 570nm of the three wells and analysed with control wells.
Results: When the biofilm adherence capacity of Ti-discs was compared to PK-1, the biofilm layer formed by S. mutans on the well wall, it was determined that the biofilm adherence capacity on the discs was significantly higher. It was determined that the biofilm capacity (PK-2) retained on glass surfaces with a certain biofilm retention capacity was also high and there was no significant difference between Ti-discs and glass surfaces in terms of biofilm retention capacity. The adhesion capacity of S. mutans biofilm was determined to be high due to the preference of the surface properties of Ti-discs similar to the rough surface properties preferred to support osseointegration in practical application.
Conclusion: The low biofilm retention capacity of dental implant materials without damaging osseointegration is very important for maintaining the health of dental implants. The high S. mutans biofilm retention capacity of Ti-discs with Grade-IV rough surface properties should be compared with the findings of future studies with Ti-materials with different surface properties in order to evaluate the effect of surface properties on biofilm retention capacity.