COVID-19 sürecinde ön saflarda çalışan sağlık personelinin işlevsel bir hizmet verebilmeleri için fiziksel ve ruhsal sağlıklarının korunmasıyla gerekli koruyucu ve destekleyici önlemlerin alınması büyük önem arz etmektedir. Örgüt ve bireyin faaliyetlerinde hedefledikleri sonuca ulaşmalarında önemli değişkenlerden biri de insan faktörüdür. Çalışanın sahip olduğu bireysel özellikleri çalışma hayatında öncelenen konuların başında gelmektedir. Bireysel özelliklerin çalışma hayatında yansımalarından biri de örgütsel bağlılıktır. Bireyin örgüte bağlılık düzeyi hem onun psiko-sosyal yaşamı için hem de örgütsel faaliyetlerin sürdürülmesi noktasında önemli sonuçlar üretmektedir. Bireyin örgüte bağlılığı, onun performansını ve örgütün verimliliğini doğrudan etkileyen bir unsurdur. Bireyin örgüte bağlılığı yükseldikçe, performansı, iş tatmini ve verimliliği artmaktadır. Örgütsel bağlılığı düşük düzeyde olan bir çalışanın çalışma alanında daha az çaba sarf edeceği tahmin edilebilir. Çalışanın örgütsel bağlılığının yüksek olması durumunda örgütün mal ve hizmet üretmekteki amacına daha az maliyetle ulaşacağı tahmin edilebilir. Çalışmanın amacı birey için olduğu kadar örgütler için de risk ve tehlikeler içeren COVID-19 pandemisi sürecinde örgütsel bağlılık düzeyinin bireysel değişkenlerin etkisiyle ne yönde değiştiğini belirlemektir. Bu amaçla bireysel değişkenler ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışmaya veri sağlamak üzere yapılan anket çalışmasının evren örneklemini, Sivas Merkez İlçede görev yapan 346 sağlık personelinden oluşturmaktadır. Sonuç olarak bireysel değişkenler ile örgütsel bağlılığın tüm boyutları arasında anlamlı ve olumlu yönde bir ilişki belirlenmiştir. Çalışlardan erkeklerin, 18-25 yaş aralığında olanların, Bekârların, Lisansüstü eğitime sahip olanların, 21-25 yıl kıdemi olanların örgütsel bağlılıkları diğerlerine göre yüksek bulunmuştur. Öte yandan çalışanların aşırı iş yük altında kalmaları ile örgütsel bağlılıkları arasında negatif bir ilişki olduğu bulunmuştur.
It is of great importance to take the necessary protective and supportive measures by protecting the physical and mental health of the health personnel working on the front lines in order to provide a functional service during the COVID-19 process. The human factor is one of the most important variables in achieving the desired results in the activities of the organization and the individual. The individual characteristics of the employee are at the forefront of the priority issues in business life. Organizational commitment is one of the reflections of individual characteristics on working life. The level of commitment of the individual to the organization has important consequences for both his psychosocial life and the follow-up of organizational activities. The individual's commitment to the organization is a factor that directly affects his performance and the effectiveness of the organization. As the individual's commitment to the organization increases, his performance, job satisfaction and productivity increase. It can be predicted that an employee with low organizational commitment will spend less effort in the workplace. If the organizational commitment of the employee is high, it can be predicted that the organization will achieve its goal of producing goods and services at a lower cost. The aim of the study is to determine how the level of organizational commitment changes with the effect of individual variables during the COVID-19 pandemic, which includes risks and dangers for organizations as well as individuals. . For this purpose, the relationship between individual variables and organizational commitment was examined. The sample population of the survey study, which was carried out to provide data for the study, consists of 346 health personnel working in the central district of Sivas province. As a result, a significant and positive relationship was found between individual variables and all dimensions of organizational commitment. The organizational commitment of men, between the ages of 18-25, single, highly educated and with a seniority of 21-25 years was found to be higher than the others. On the other hand, it has been determined that there is a negative relationship with the organizational commitment of employees who experience excessive workload.
