ÜNĠVERSĠTELERDE EĞĠTĠM ÖĞRETĠMĠN DENETĠMĠ (BĠR MODEL ÖNERĠSĠ)


Bağçivan E., Toprakçı E.

VI. ULUSAL EĞİTİM YÖNETİMİ KONGRESİ, Gazimagusa, Kıbrıs (Kktc), 16 - 17 Nisan 2011

  • Yayın Türü: Bildiri / Yayınlanmadı
  • Basıldığı Şehir: Gazimagusa
  • Basıldığı Ülke: Kıbrıs (Kktc)
  • Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bu araĢtırma ile alan yazın ve diğer ülkelerdeki uygulamalar temelinde,

üniversitelerdeki eğitim-öğretimin denetimine katkı sağlayacak bir model

geliĢtirilmeye çalıĢılmıĢtır. Bu yapılırken üniversitelerdeki eğitim-öğretim sürecinin

özellikle iki önemli boyutu olan kurum ve öğretim elemanı üzerinde durulmuĢtur.

AraĢtırma, nitel araĢtırma desenlerinden “kuram oluĢturma” yaklaĢımıyla

hazırlanmıĢtır. AraĢtırmanın evrenini, alanyazında bulunan tüm dokümanlar

oluĢtururken; elde edilen veriler “sürekli karĢılaĢtırma metoduyla” analiz edilmiĢtir.

AraĢtırmadan elde edilen sonuçlar temel boyutlarıyla Ģu Ģekildedir:

Türkiye’deki üniversitelerde eğitim-öğretimin denetimine iliĢkin yasal dayanaklı

herhangi bir uygulama yoktur. Genel anlamda bir denetim organı olan

Yükseköğretim Denetleme Kurulu üyelerinde herhangi bir denetim bilgi ve

tecrübesine sahip olma Ģartı aranmamaktadır. Bu kurulun bünyesinde eğitim

öğretimin denetimi ile ilgili herhangi bir birim de yoktur. Üniversitelerde eğitim-

öğretim denetimi ihmal edilmekte dıĢ denetimde mali ve bilimsel denetim, iç

denetiminde ise yalnızca mali denetim yapılmaktadır. Yükseköğretim Denetleme

Kurulunca; planlı, düzenli ve belli aralıklarla tekrarlanan bir denetim görevi

yürütülmemektedir. Ġlgili makamlarca gerekli görüldüğünde Ģikâyet, ihbar,

olağanüstü bir durum söz konusu olduğu zaman harekete geçilmektedir.

Üniversitelerde uygulanan denetim faaliyetleri saydam değildir ve yapılan denetim

denetlenmemektedir. Ġlgili yasal mevzuatlar incelendiğinde fiziki yapı, eğitim-

öğretim süreci, öğrenci iĢleri, personel iĢleri ve çevre ile iliĢkilerin kurum için

önemine değinilmiĢtir ancak uygunluğu ve yeterliliği konusunda herhangi bir

denetim çalıĢmasına rastlanamamıĢtır. Öğretim elemanlarının da eğitimsel ve

öğretimsel yeterliliklerinin önemine değinilmiĢ ancak uygunluğu ve yeterliliği

konusunda herhangi bir denetim çalıĢmasına ulaĢılmamıĢtır.ii

Yukarıda temel sonuçlarına değinilen araĢtırmanın önerileri ise, genel

anlamda denetime iliĢkin bulunan eksikliklerin giderilmesi ile ilgili olarak bir model

ile somutlanmıĢtır.